Ik kan zeggen dat er niet zo heel veel meer nieuws te vertellen is, als dat ze nu 2x zo groot zijn en het bij Fleur dringen is voor een plekje.
Ze geeft niet altijd genoeg ruimte en probeer ik samen met haar dat te sturen en ga ik bij haar liggen.Ook houd ik een beetje bij hoeveel gram ze elke dag wegen.
Ik zet ze in een plastic bakje op een keukenweegschaal en Fleur kijkt dan toe hoe ik ze dan één voor één probeer te wegen.Soms gaat Fleur erbij liggen en leg ik de pup bij haar neer als ik die gewogen heb.
Het komt dus voor dat het dan allemaal weer naar Fleur toe kruipt en ik niet meer weet welke ik al gehad heb.
Zelfs kroop er één in mijn broekspijp op zoek naar een tepel toen ik in langzit zat en een andere aan het bijvoeren was.
Want ik probeer ook de kleinsten wat bij te voeren, anders blijven ze misschien te veel achter op de twee grootsten.
Ja, want het grootste reutje en het grootste teefje zijn nu nog steeds aanvoerder met hun grootte.
Het reutje is inmiddels de kilo voorbij! Heeft gigantische poten, dus hij is echt de koning: hij heet nu al King en gaat naar Marit in ARnhem die hem als hulphond laat opleiden als het zover is.
De rest moet ik nog wat beter leren onderscheiden, maar ze zitten nu allemaal tegen de 800 gram aan, behalve de grootste meid, die gaat naar al naar de 1000 gram!
Fleurtje loopt alweer een gewoon uitlaat rondje mee, maar wil af en toe nog rechtsomkeert.
Ik laat haar vaak wel eens los als we naar huis lopen, de laatste 50 meter. Bij ons in de wijk is weinig autoverkeer en veel fietspad het laatste stuk. Net toen ik haar los liet gaan en ze op een draf terug rende naar huis kwam een jogster ons tegemoed, die begon te gillen dat ik die hond moest vasthouden. Fleur ziet zo'n jogger al nooit en nu al helemaal niet: terug naar de pups moet ze gedacht hebben. En ik ken mijn hond om ze zo naar huis te kunnen laten gaan. Kan ze ff rennen.
De pups worden ook al wat krachtiger met klauteren, en je raad al wie er het eerste al probeert op de staan!
Het is flink dringen geblazen bij Fleur met die dikke buikjes en er is er altijd weer één die ik dan hoor piepen. Moeilijk te zeggen waar die dan ligt, maar hij laat zich altijd horen!
Ik ken nog niet alle geluidjes uit elkaar, maar ik denk dat ik dan wel elke keer dezelfde hoor. Volgende keer weet ik vast wie of welke dat is. Ik denk nu nog steeds de kleinste van het spul, omdat hij er toch voor moet knokken. Hij krijgt van mij in ieder geval wat extra puppymelk erbij.
Van de week kwamen wat neefjes en nichtjes bij het nest kijken en hebben ze een paar pups vastgehouden en Fleur kan dat goed verdragen.
Ik merkte wel de volgende dag dat zoiets toch wat te druk kan zijn geweest, want ik moest Fleur wat meer motiveren bij de pups te gaan liggen.
Oh ja, ze mag ook niet meer alleen onze tuin in vanwege haar hol die ze daar gegravenheeft er daar volledig in verdween. We hebben het weer dichtgegooid en daar wat spullen bovenop gelegd, dat ze niet meer kan graven daar. Maar voor hetzelfde geld begint ze achter in een andere hoek!
Zo dat was het weer.
Ik heb al een paar afspraken staan om te bezoeken en worden afspraken wat concreter. Wat betreft de reutjes zijn we er al bijna uit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten