Ik had ooit al eens geschreven dat Fleur wel eens de grootste pup was? Ik heb hier een bewijs op foto.
En kennen jullie deze emmer nog? Daar woog ik ze in totdat ze 2 kg waren en niet meer in deze emmer pasten.
Ze zijn nu al over de 7 kilogrammen en ben ik gestopt met wegen. Ik kijk alleen nog of ze niet te smal worden in hun taille, dan voer ik ze nog wat bij.
Zo hebben we al heel wat groeispurten beleefd.
Er zijn al 4 pups weg, relatief lang blijven ze in hun nestje. De carnaval zat in de weg denk ik. Maar we hebben fijne adressen gevonden met z'n allen.
Het gaat heel goed met alle pups die al weg zijn.
En hier moet ik al een puppycreche beginnen, want ze zijn klaar om veel te leren. Ze kunnen al op commando hun kist in en doen dat graag (ook als je ze al geen snoepje geeft, maar die krijgen ze toch hoor).
Ook het spelen gaat zonder moeite, want dat kunnen ze nog volop met elkaar.
Net ook nog. Eén pup vond iets leuks wat van mij is en Fleur en alle pups wilden het ook hebben. Op het moment dat ik in actie kwam om het af te pakken werd het een wilde achtervolging om de tafel heen door de keuken naar buiten en onder de buxus-haag/struik kon ik pas ingrijpen. Geweldig leuk. Ook fleur stond met haar grote lijf in de struik mee te graaien, maar ik win natuurlijk. Geen hond wordt boos! 
Vanmiddag ben ik nog even gaan wandelen met 4 pups aan de lijn, naar een hondenuitlaatren 2 straten verder. Dat had ik eergisteren ook met succes afgewerkt. Daar kunnen ze even los op een grasveldje wat omheind is.Wat retrievers doen is natuurlijk zoeken naar holen en kuilen en wat blijkt? achteraan het veldje was al wat grond weggegraven en dat was al een aantrekkelijk hoekje en werd al onderzocht. .... Ze zouden met gemak daar onderdoor kunnen kruipen, maar ik bleef in de buurt om dat te voorkomen.
Vandaag waren we daar weer op dat veldje en hield ik ook dat hoekje in de gaten. En wat ik vreesde gebeurde: er liep zomaar een pup achter dat hek! Fleur werd gek want al snel was de pup uit beeld.Op de gok heb ik de andere pups daar achter gelaten en ben met Fleur om gaan lopen om haar pup te zoeken, voordat ik ze uit het oog zou verliezen. Ik had Fleur onaangelijnd meegenomen, maar ze snapte precies wat we gingen doen. Achterom was een erf van een boer (ja die boeren nog daar) en Fleur schoof daar al onder een hek door langs een pony naar haar pup, maar er zat nog een hek tussen notabene. En: inmiddels liepen alle pups daar al achter, nu werd ik gek! Vangen die handel, maar ze liepen elke keer weer onder een ander hek door.
Uitendelijk kwamen ze al naar 'ons' toelopen, toen ze alles al weer hadden onderzocht.
Die boer stond die pony vast te houden, maar daar hadden ze niet eens erg in. Alle pups weer verzamelt en Fleur was weer moeder af, want nu had ze weer een voliere ontdekt en alle vogels overstuur gemaakt. Maar ook Fleur liep na wat aandringen weer mee met mij en de 4 pups aan de riem naar huis.
Wat kan ik nog meer melden? Buiten dat er elke dag wel wat leuks gebeurt. Ik heb wat verzuimd met mijn type-werk omdat mijn computer nog een keer weg was ivm installeren van verloren gegane programma's die er weer op werden gezet en ik een week de computer heb moeten missen.
Op de reserve laptop kon ik mijn foto's niet kwijt, vandaar.
Einde deze maand blijft er voor ons ook een puppy over en zit onze missie erop.
De pup die hulphond is geworden doet het na één week al fantastisch volgens zijn trainer, nooit zo'n fijne pup meegemaakt als deze. Ik hoop dat dat ook zo is voor jullie allemaal afzonderlijk, want dat verwacht ik wel.
Ik zie het ook aan de pups die hier nog zijn. Ze zijn tenslotte al 11 weken en super leergierig en enthousiast. Uitlaten moet nog wel vaak, maar de sluitspieren doen het steeds beter toch?
Afgelopen week hadden we visite en liepen de pups vrij rond in de kamer. en wat gebeurt er: één pup gaat precies in mijn gezichtsveld zitten plassen terwijl de tuindeur open staat om buiten te kunnen plassen. Hup oppakken en buiten zetten en schoonmaken dan maar.
Even later staat een andere pup op diezelfde plek te poepen notabene. Een heterdaadje noem ik dat. Hup oppakken, buiten en zetten en het spoor van poep opruimen dan maar (ja, ja, een heel spoor door de kamer, hihi)
Het zal wel een keertje goed komen.
Vraag me niet welke pup dat dan weer was, want als ik zo één snel buiten heb gezet en loop snel terug loop om de schade te beperken vergeet ik al gauw te kijken/controleren welke pup het was geweest. En soms staat er ook geen naampje bij in de kamer als soms ergens weer een 'ongelukje' ligt.
Vandaag op dat veldje hebben ze allemaal één voor één gepoept, en daar zat ook die ene bij, dus dat is nu ook goed gekomen. (Dat was voordat ze onder dat hek door kropen.)
Ik heb af en toe nog kinderen uit de buurt over de vloer die even willen spelen of wandelen. Ook voorbijgangers vragen spontaan of ze even mogen komen kijken.
Ik moest nog naar de arts voor de 2e enting (hebben jullie daar nog aan gedacht?) en dat ging ook redelijk goed zo weer dwars door het dorp met 4 pups aan de lijn.
De dierenarts vind dit ook een heel fijn ras om mee te werken, het zijn geen zeikerts. Ze waren allemaal braaf binnen geweest.
Fleur kon ik niet thuislaten toen ik me installeerde om ze mee naar de dokter te nemen, dus liet ik haar maar zonder riem meelopen naar de dokter. Door het centrum heen is geen verkeer ivm de winkelstraat dus waagde ik het er maar op en dat ging super. (op een paar omweggetjes in steegjes na, maar ze bleef steeds in de buurt)
Niet alle mensen zijn overtuigd van trouwen in Fleur maar ik (wij) vertouwen onze hond dat ze niemand wat aandoet. Nog nooit enige agressie gezien naar mensen toe. (Andersom wel, dan worden mensen nerveus als ze een hond los zien lopen?!) Maar ja het mag niet!
Van de week 'ontsnapte' er bij toeval en pup door de voordeur naar buiten, achter Fleur aan die ik even in de tuin haar behoefte wilde laten doen uit gemakzucht, en die pup bleef toch keurig in de tuin rondlopen. Toch maar even gevangen en binnen gezet.
Ook de plank die ik bij de poort dwars had liggen om de pups achter te houden, is te laag geworden, want ook daaroverheen was er een pup gekropen.
Ik stond bij de buren wat te kletsen met Fleur bij me, totdat ik een ouderechtpaar naar iets zag kijken in onze voortuin. Ze maakten zich zorgen dat ze daar zomaar een klein hondje zagen loslopen en hielden dat toch in de gaten, de schatten. Ik kende de mensen niet, bedankte ze en kon de pup weer veilig stellen.
Geen paniek! Wat een mooie, slimme hondjes zijn het geworden.
Groetjes,
Inge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten